بررسی مقایسه ای پاسخ هیستوپاتولوژیک پالپ دندان سگ، به فرموکرزول و سولفات فریک ۵/۱۵ درصد، پس از درمان پالپوتومی

مقدمه: درمان پالپوتومی دندان های شیری و دایمی جوان، روشی رایج در دندان پزشکی کودکان است. به این منظور، ترکیبات، مواد و روش های مختلفی به صورت بالینی در انسان و حیوان مورد استفاده قرار گرفته و با روشهای مختلف ارزیابی شده اند. در این پژوهش، پاسخ های هیستوپاتولوژیک پالپ دندان سگ به سولفات فریک 5/15 درصد، و فرموکرزول با هم مقایسه گردید. مواد و روش ها: 40 دندان دایمی سالم و بدون پوسیدگی یا آسیب قبلی، از یک قلاده سگ انتخاب شد. بعد از بیهوش کردن سگ، 20 دندان به طور تصادفی با روش فرموکرزول (گروه1) و 20 دندان با روش سولفات فریک 5/15 درصد (گروه 2) پالپوتومی شد. یک ماه پس از درمان، بار دیگر حیوان بیهوش و به روش ویتال پرفیوژن معدوم گردید. سپس دندان ها از فک ها خارج و لام های تهیه شده از آن توسط پاتولوژیست دهان و فک و صورت مشاهده و اطلاعات مربوط به متغیرهای التهاب و درجات آن، عمق نفوذ التهاب و کلسیفیکاسیون، تشکیل پل عاجی و نکروز گزارش شد. سپس اطلاعات در نرم افزار spss با استفاده از آزمون های کای اسکوئر و مان ویتنی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: در 70 درصد دندان های گروه 1 و 75 درصد دندان های گروه 2 التهاب دیده نشد، ولی به ترتیب در 25 درصد دندان های گروه 1 و 20 درصد دندان های گروه 2، التهاب در پالپ کرونالی ریشه وجود داشت. در 80 درصد دندان های گروه 1 و 75 درصد دندان های گروه 2، کلسیفیکاسیون مشاهده نشد. در 65 درصد دندان های گروه 1 و 55 درصد دندان های گروه 2، نکروز مشاهده نگردید. در 65 درصد دندان های گروه 1 و 45 درصد دندان های گروه 2، شواهدی از تشکیل پل عاجی مشاهده نشد. در هیچ یک از این موارد تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه دیده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها و فقدان تفاوت معنی دار در میزان التهاب، عمق نفوذ التهاب، کلسیفیکاسیون، پل عاجی و نکروز و نیز با توجه به سایر جنبه ها و خصوصیات کاربردی سولفات فریک در مقایسه با فرموکرزول، سولفات فریک می تواند یکی از جانشین های فرموکرزول در پالپوتومی دندان های شیری و دایمی ریشه تکمیل نشده باشد.